выточить

выточить сов. (несов. вытачивать) что

1 токарлик станогида йўнмоқ, йўниб ясамоқ, тайёрламоқ; ~ деталь на станке станокда деталь йўнмоқ (детални йўниб ясамоқ);

2 разг. чархламоқ, қайрамоқ; ~ ножи пичоқларни чархламоқ;

3 разг. емоқ, еб қўймоқ, кемириб (ўйиб) ташламоқ; жуки выточили дерево ёғочни қурт еб қўйибди (ўйиб, кемириб ташлабди); словно (будто, как) выточенный худди йўниб ишлангандай, нозик, бежирим.