выпучить

выпучить сов. (несов. выпучивать) что разг. дўппайтирмоқ, қаппайтирмоқ, бўрттирмоқ, шиширмоқ; гуп қилмоқ; ~ живот қорнини дўппайтирмоқ, қорнини шиширмоқ; қорнини гуп қилмоқ; ~ глаза прост. кўзини чақчайтирмоқ, бақрайиб қарамоқ; анқайиб қолмоқ.