помин

помин м уст. прост. хотирот; эслаш, хотирлаш; на ~ души марҳумни (арвоҳни) эслаш (хотирлаш) учун; ✦ и ~а (или ~у) нет о ком-чём разг. ҳеч ким эсга ҳам олмайди, ҳеч кимнинг хаёлида ҳам йўқ; и в ~е нет кого-чего разг. ном-нишони ҳам йўқ, асари ҳам қолмади, бутунлай йўқ бўлиб кетди; лёгок на ~е йўқлаганда ўзи ҳозиру нозир; хизрни йўқласа ҳам бўлар экан.