чистоплюй

чистоплюй м разг. неодобр.

1 озодаликка зеб бериб арзимаган нарсадан ҳазар қиладиган одам; ҳазарчи одам;

2 қора ишдан жирканадиган (қўлни совуқ сувга урмайдиган) одам, оқбилак.

Рўйхатга қайтиш